Θωρακική οστεοχόνδρωσηείναι μια δυστροφική εκφυλιστική αλλαγή στους μεσοσπονδύλιους δίσκους της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Αυτό το τμήμα της σπονδυλικής στήλης αποτελείται από 12 σπονδύλους. Είναι το λιγότερο κινητό και προστατεύεται καλά από έναν μυώδη κορσέ. Λόγω αυτών των ιδιοτήτων, η θωρακική οστεοχόνδρωση είναι μια πιο σπάνια παθολογία από την οστεοχόνδρωση της αυχενικής ή της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Όμως, δεδομένης της γενικής τάσης για αύξηση της επίπτωσης της οστεοχονδρωσίας, οι περιπτώσεις οστεοχόνδρωσης που εντοπίζεται στη θωρακική περιοχή γίνονται όλο και πιο συχνές.
Αιτίες θωρακικής οστεοχονδρωσίας
Η κύρια αιτία της θωρακικής οστεοχονδρωσίας, όπως και άλλων τύπων οστεοχόνδρωσης, είναι οι εκφυλιστικές αλλαγές στους ιστούς και η επιδείνωση των μεταβολικών διεργασιών λόγω υποσιτισμού και παράλογου φορτίου στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Η θωρακική οστεοχόνδρωση εμφανίζεται συχνότερα ως αποτέλεσμα παρατεταμένης καθίσματος σε μια παράλογη και άβολη θέση - σε ένα γραφείο, ενώ οδηγείτε αυτοκίνητο, καθώς και παρουσία σκολίωσης, η οποία δημιουργεί ανομοιόμορφο φορτίο στη σπονδυλική στήλη. Η φύση του πόνου που εμφανίζεται με τη θωρακική οστεοχονδρωσία καθορίζει δύο τύπους συμπτωμάτων αυτής της ασθένειας - ραχιαία και ραχιαία.
Η εκδήλωση του dorsago εκφράζεται με οξύ έντονο πόνο, ο οποίος έχει τη φύση μιας ξαφνικής προσβολής. Εκτός από την περιορισμένη κινητικότητα της πλάτης, μπορεί να εμφανιστούν δυσκολίες στην αναπνοή.
Αντίθετα, με τη ραχιαία, ο πόνος που εντοπίζεται στην περιοχή των προσβεβλημένων δίσκων είναι μακροχρόνιος, σχετικά ήπιος και συνοδεύεται από περιορισμένη κινητικότητα στην οσφυοθωρακική ή αυχενική θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Ο σπονδυλικός σωλήνας στη θωρακική περιοχή είναι αρκετά στενός. Επομένως, ακόμη και με μικρού μεγέθους προεξοχές και κήλες στη θωρακική οστεοχόνδρωση, μπορεί να συμβεί συμπίεση του νωτιαίου μυελού. Αυτή η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη γιατίμπορεί να προκαλέσει προβλήματα με την καρδιά, το συκώτι, τα νεφρά και το πάγκρεας. Επομένως, η έγκαιρη θεραπεία της θωρακικής οστεοχόνδρωσης είναι τόσο σημαντική για την πρόληψη επιπλοκών.
Η ιδιαιτερότητα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης είναι ότι τα συμπτώματά της μπορούν εύκολα να θεωρηθούν εσφαλμένα ως σημάδια άλλων ασθενειών. Επομένως, αυτή η ασθένεια ονομάζεται «ασθένεια του χαμαιλέοντα». Εκτός από καρδιαγγειακές παθήσεις όπως στηθάγχη και έμφραγμα, η θωρακική οστεοχόνδρωση μιμείται πόνο από σκωληκοειδίτιδα, χολοκυστίτιδα, κολικό των νεφρών, καθώς και από παθήσεις του γαστρεντερικού σωλήνα όπως γαστρίτιδα, πεπτικό έλκος, κολίτιδα (γαστραλγικό σύνδρομο).
Εάν υπάρχει υποψία θωρακικής οστεοχονδρωσίας, πρέπει να γίνει ενδελεχής διάγνωση για να μπορέσει να διαφοροποιηθεί η θωρακική οστεοχόνδρωση από άλλες παθήσεις.
Συμπτώματα θωρακικής οστεοχονδρωσίας
Με τη θωρακική οστεοχονδρωσία, εμφανίζεται ένα αίσθημα πόνου και δυσφορίας. Παρατηρείται στην καρδιά, στο στήθος, στην πλάτη, στο πλάι και στο άνω μέρος της κοιλιάς. Ο πόνος εντείνεται με την εισπνοή και την εκπνοή και με την κίνηση. Μπορεί να γίνει αισθητό μούδιασμα του αριστερού βραχίονα και της ωμοπλάτης περιοχής, κάτι που μπορεί να απαιτεί ΗΚΓ. Με τη θωρακική οστεοχόνδρωση, μπορεί να εμφανιστεί πόνος παρόμοιος με τη μεσοπλεύρια νευραλγία, ο οποίος ακτινοβολεί στην ωμοπλάτη.
Συχνά, ο πόνος που προκαλείται από τη θωρακική οστεοχονδρωσία επιδεινώνεται τη νύχτα, όπως σε ένα έμφραγμα, προκαλώντας φόβο θανάτου και ως εκ τούτου μπορεί να θεωρηθεί λανθασμένα ως καρδιακός πόνος με υποψία στηθάγχης. Η διαφορά τους από τις κρίσεις στηθάγχης είναι ότι ο πόνος κατά τη διάρκεια της θωρακικής οστεοχόνδρωσης δεν ανακουφίζεται από τα νιτρικά άλατα και το ΗΚΓ δεν αποκαλύπτει παθολογικά σημεία που είναι χαρακτηριστικά αυτής της νόσου. Ταυτόχρονα, η λήψη φαρμάκων για την καρδιά είναι απολύτως αναποτελεσματική· η ανακούφιση από τον πόνο επιτυγχάνεται με τη θεραπεία της ίδιας της νόσου.
Εάν τα συμπτώματα της θωρακικής οστεοχονδρωσίας εξαρτώνται από τη θέση και τους μηχανισμούς που προκάλεσαν την παθολογική διαδικασία, τις περισσότερες φορές η ασθένεια συνοδεύεται από συμπίεση των ριζών της σπονδυλικής στήλης. Μια πολύ λιγότερο συχνή επιπλοκή της θωρακικής οστεοχόνδρωσης είναι η συμπίεση του νωτιαίου μυελού.
Συμπτώματα συμπίεσης ριζικών δομών (ριζοπάθεια)
Συχνά η θωρακική οστεοχόνδρωση εκδηλώνεται με ριζοπάθεια, η οποία αναπτύσσεται όταν εμφανίζεται κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε επίπεδο, αλλά οι κήλες του πιο κινητού κατώτερου τμήματος είναι πιο συχνές. Τα συμπτώματα της ριζοπάθειας εμφανίζονται αμέσως μετά τη σωματική δραστηριότητα και αυξάνονται αργά σε αρκετές εβδομάδες.
Εάν τα συμπτώματα και οι κλινικές εκδηλώσεις της θωρακικής οστεοχόνδρωσης σχετίζονται με προεξοχή ή κήλη δίσκου που βρίσκεται στο άνω τμήμα της θωρακικής σπονδυλικής στήλης, αυτό θα είναι πόνος στον ώμο, την άρθρωση του ώμου, την ωμοπλάτη, το στήθος ή την κοιλιακή κοιλότητα.
Βασικά, τα συμπτώματα της θωρακικής οστεοχονδρωσίας εξαρτώνται από την κατεύθυνση της κήλης: είναι πλάγια ή μεσαία. Η θωρακική οστεοχόνδρωση, η οποία επιπλέκεται από προεξοχή ή πλάγια κήλη, θα συνοδεύεται από μονόπλευρο πόνο, επιπλέον, μπορεί να εμφανιστεί τοπική απώλεια ευαισθησίας και πόνος στο επίπεδο της κήλης. Όταν εμφανίζεται μια πλευρική κήλη, τα συμπτώματα της συμπίεσης είναι ελάχιστα και αναστρέψιμα. Ο πόνος θα ενταθεί με κινήσεις της σπονδυλικής στήλης, βήχα ή λήψη βαθιάς αναπνοής. Όταν εμφανίζεται μια διάμεση κήλη, ο πόνος είναι παρατεταμένος και επίμονος, μπορεί να διαρκέσει για εβδομάδες. Ο κύριος κίνδυνος σε αυτή την περίπτωση μπορεί να οφείλεται στη συμπίεση των δομών του νωτιαίου μυελού.
Θωρακική οστεοχόνδρωση και συμπίεση του νωτιαίου μυελού (συμπιεστική μυελοπάθεια)
Η μυελοπάθεια της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης μπορεί να είναι αρκετά σπάνια. Αυτό οφείλεται σε λειτουργικά και ανατομικά χαρακτηριστικά. Στην περίπτωση αυτή, τα συμπτώματα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης είναι τοπικός ή περιβάλλων πόνος, μούδιασμα, αδυναμία στα πόδια και δυσλειτουργία των πυελικών οργάνων. Ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί στη βουβωνική χώρα, στην κοιλιά, στο μεσοπλεύριο χώρο ή να εξαπλωθεί στα πόδια.
Κλινικές εκδηλώσεις θωρακικής οστεοχονδρωσίας
Η θωρακική οστεοχόνδρωση ως ανεξάρτητη νόσος ή σε συνδυασμό με οστεοχόνδρωση άλλων τμημάτων της σπονδυλικής στήλης είναι συχνή. Ωστόσο, οι κλινικές εκδηλώσεις αυτού του τύπου οστεοχόνδρωσης, σε σύγκριση με την οστεοχόνδρωση της αυχενικής και οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, παρατηρούνται πολύ λιγότερο συχνά και τα ανιχνευόμενα σύνδρομα δεν εκφράζονται σαφώς.
Η θωρακική οστεοχόνδρωση δεν εκδηλώνεται κλινικά με «χαλάρωση» του SDS ή μετατόπιση γειτονικών σπονδύλων. Οι διεργασίες αρθρώσεων στο άνω και κάτω τμήμα της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, οι οποίες στη δομή και τη λειτουργία τους είναι κοντά στο κατώτερο αυχενικό και το άνω τμήμα της οσφυϊκής μοίρας, αφενός, χαρακτηρίζονται από αντίστοιχα σύνδρομα και συμπτώματα αυχενικής και οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης. Ταυτόχρονα εκδηλώνουν χαρακτηριστικά κλινικά σημεία εγγενή μόνο στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Αυτές περιλαμβάνουν τη μεσοπλεύρια νευραλγία, τη μεσοσπονδυλική και κοστοεγκάρσια αρθροπάθεια, που εκδηλώνονται με πόνο ποικίλης έντασης, που εντείνεται με βαθιά εισπνοή και βήχα. Συχνά σταθερή, λιγότερο συχνά παροξυσμική. Με τη μεσοπλεύρια νευραλγία, τα σημεία πόνου προσδιορίζονται κατά μήκος των μεσοπλεύριων διαστημάτων. Με την κοστοσπονδυλική και κοστοεγκάρσια αρθροπάθεια, ο πόνος εντείνεται με πίεση στις πλευρές και εντοπίζεται στην περιοχή της παρασπονδυλικής γραμμής.
Σπονδυλογενή σύνδρομαστο θωρακικό επίπεδο - κυρίως αντανακλαστικές εκδηλώσεις: μυοτονωτικές, νευροδυστροφικές και αγγειοκινητικές. Δύσκολες στη διαφοροποίηση σπονδυλογενών μυοτονωτικών, δυστροφικών και αγγειακών αντανακλαστικών εκδηλώσεων του θωρακικού επιπέδου, που συνοδεύονται από πόνο στην πλάτη, ορίζονται ως ραχιαία και στην περιοχή του πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος - ως πηκταλγία, εάν υπάρχει πιο συγκεκριμένο σύνδρομο δεν μπορεί να καθοριστεί.
Η θωρακική οστεοχόνδρωση, μαζί με στατικές και νευρολογικές διαταραχές, χαρακτηρίζεται από αντανακλαστικές σπλαχνικές διαταραχές της καρδιάς, του γαστρεντερικού σωλήνα και του ουρογεννητικού συστήματος. Ο πόνος στην περιοχή της καρδιάς (ψευδοστηθαγχικό σύνδρομο) μπορεί να εμφανιστεί ως αντανακλαστική απόκριση στον ερεθισμό των υποδοχέων της προσβεβλημένης αυχενικής και άνω θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Ο σπονδυλογενής ψευδοστηθαγχικός πόνος διαφέρει από τον στηθαγχικό πόνο όχι μόνο ως προς την εντόπιση, αλλά και στη διάρκεια των προσβολών, στην εξάρτησή τους από τη θέση της σπονδυλικής στήλης και στην αναποτελεσματικότητα των νιτρικών αλάτων. Αυτά είναι τα λεγόμενα πακταλγία, ήσύνδρομο πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος. Το σύνδρομο του πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος θα πρέπει να εξετάζεται σε τρεις παραλλαγές, που προκαλείται από παθολογία του τραχήλου, του θώρακα και του τραχηλικού θώρακα. Με όλες αυτές τις επιλογές, αναπτύσσονται επώδυνες και αντανακλαστικές μυοτονωτικές, δυστροφικές και νευροαγγειακές αλλαγές στον μείζονα θωρακικό μυ και σε άλλους ιστούς του πρόσθιου θωρακικού τοιχώματος. Ο πόνος εντείνεται με τη σωματική καταπόνηση στους μύες του στήθους, όταν γυρίζετε το κεφάλι και τον κορμό, αλλά όχι μετά από συναισθηματικό, γενικό σωματικό στρες ή φαγητό, όπως πόνος στηθάγχης.
Σύνδρομο συμπίεσης, που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα πρόπτωσης μεγαλύτερης οπίσθιας δισκοκήλης στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, είναι αρκετά σπάνια. Ταυτόχρονα, η συμπίεση της ρίζας εκδηλώνεται με πόνο στη ζώνη και υπαλγησία στο αντίστοιχο δερμάτωμα και η συμπίεση ή συμπιεστική ισχαιμία του νωτιαίου μυελού (μυελοπάθεια) μοιάζει με τα συμπτώματα ενός εξωμυελικού όγκου: πόνος, υποαλγικές, κινητικές και πυελικές διαταραχές της σπονδυλικής στήλης. .
Στις περισσότερες περιπτώσεις, με τη θωρακική οστεοχόνδρωση, η ασθένεια αναπτύσσεται μάλλον αργά και αρχικά εκδηλώνεται μόνο με ελαφρύ πόνο, εντοπιζόμενο στην πλάτη και εντείνεται μετά από παρατεταμένο στατικό φορτίο ή άλλη παραμονή σε μια θέση. Με την πάροδο του χρόνου, η ένταση του πόνου αυξάνεται και εμφανίζεται ακόμη και με σύντομη στατική φόρτιση και συχνά εμφανίζονται νευρολογικά συμπτώματα. Σε προχωρημένα στάδια της θωρακικής οστεοχονδρωσίας, ο πόνος γίνεται βασανιστικός και δεν εξαρτάται από τη θέση του σώματος και εντείνεται ακόμη και τη νύχτα.
Θεραπεία της θωρακικής οστεοχονδρωσίας
Για τη θεραπεία της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέθοδοι αντανακλαστικής θεραπείας. Για την αποκατάσταση της κινητικότητας της πλάτης και την εξάλειψη των σπασμών και της μυϊκής υπερτονίας, χρησιμοποιείται ο βελονισμός ή, όπως λένε στις αγγλόφωνες χώρες, ο βελονισμός. Η χρήση αυτής της αποτελεσματικής μεθόδου σάς επιτρέπει να βελτιώσετε τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων, η οποία έχει ευεργετική επίδραση στη διατροφή και την παροχή αίματος στους ιστούς των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Η αποτελεσματικότητα του βελονισμού που χρησιμοποιείται για τη θωρακική οστεοχόνδρωση μπορεί να αυξηθεί σημαντικά μέσω συνδυασμένης χρήσης με χειρωνακτική θεραπεία, θεραπεία κενού, φυσιοθεραπεία, μασάζ με βεντούζες και μοξοθεραπεία. Αυτές οι μέθοδοι επιδεικνύουν υψηλή αποτελεσματικότητα και ασφάλεια, και ως εκ τούτου αποτελούν τη βάση για μια πορεία θεραπείας που συνταγογραφείται σε ασθενείς μεμονωμένα. Χρησιμοποιώντας αυτές τις μεθόδους, είναι δυνατό να σταματήσει η εξέλιξη της νόσου, να επιστρέψουν οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι σε φυσιολογικές λειτουργίες, να διεγείρεται η αναγέννηση των ιστών (ο ινώδης δακτύλιος του δίσκου και ο πολφικός πυρήνας), να εξαλειφθούν πλήρως τα δυσάρεστα συμπτώματα της νόσου, όπως ο πόνος , και επίσης αποτρέπει τις επιπλοκές της οστεοχονδρωσίας, οι οποίες μπορεί να εκδηλωθούν ως κήλες και προεξοχές.
Σε περίπτωση θωρακικής οστεοχόνδρωσης, οι θεραπευτικές ασκήσεις δεν έχουν μικρή σημασία, οι οποίες όχι μόνο συμπληρώνουν την κύρια θεραπεία, αλλά βοηθούν επίσης στο σχηματισμό του σωστού μυϊκού κορσέ, αποτρέποντας έτσι μελλοντικές υποτροπές.